80 yaşındaki Nazmiye Sözalan, 61 yaşındaki engelli kızı Durdunaz’a ömrünü adadı
Yayladağı Kulaç Mahallesi'nde anne-kızın fedakâr yaşamı
Hatay’ın Yayladağı ilçesi Kulaç Mahallesinde yaşayan 80 yaşındaki Nazmiye Sözalan, doğuştan bedensel engelli olan 61 yaşındaki kızı Durdunaz Sözalanın bakımını yıllardır tek başına üstleniyor. Ayağa kalkamayan ve ömrünü yatarak geçiren kızıyla el ele hayat mücadelesi veren anne, gelen bakımevi tekliflerini kabul etmedi.
Ev işlerinin yanı sıra kızıyla bizzat ilgilenen Nazmiye Hanım, Durdunaz’ın beslenmesi, içecekleri ve alt bakımını yapıyor; aynı zamanda bağ, bahçe işleriyle uğraşıyor. Anne-kızın bir arada yaşadığı ev, dışarıdan zorluklar taşısa da ikisinin uyumu dikkat çekiyor.
Durdunaz Sözalan, durumunu ve beklentilerini şöyle anlattı: "Annemle birlikte yaşıyorum. Günüm biraz iyi geçiyor. Annemle vakit geçiriyorum. Ben doğuştan bu haldeyim, annemle iyi geçiniyorum. Annem beni yediriyor, içiriyor ve altımı değiştiriyor. Kendime göre küçük tekerlekli sandalye istiyorum. Bir hayalim yok. Hayat iyi ve normal gidiyor. Annemden memnunum. Bir şey yapmıyorum, oturuyorum ve televizyon izliyorum"
Nazmiye Sözalan ise kızına olan bağlılığını ve günlük düzenlerini anlattı: "Kızıma yiyecekleri pişirip yediriyorum, giydiriyorum ve altını değiştiriyorum. Allah’a çok şükürler olsun ki, iyi kötü günlerimiz geçiyor. Kızım doğuştan bu hale geldi. Hep ben bakıyorum ama kızım memnun mu değil mi bilmiyorum. İkimiz güzel anlaşıyoruz. Kızım oturuyor, yemeğini veriyorum, çayını veriyorum ve her şeyini hazır edip dışarıya çıkıyorum. 2 saat sonra geri gelip altını değiştiriyorum yine yemeğini ve çayını koyuyorum. Bu şekilde günler geçiyor. Allah bugünden geri koymasın. Allah’ım kızıma yardım edeyim diye bana güç kuvvet veriyor. Tarlaya gidiyorum veya dışarıdan çalı veya odun topluyorum. Rahmetli annem devlet hastanesinde çalışırdı. Ondan aldığımız maaşla geçiniyoruz. Kızımla birlikte mutluyuz. Allah hayırlı hayatlar eylesin, başa gelince de çekilir. Elden yapacak bir şey yok. Allah’ın bize emri böyle oldu. Evime gelen yolun yapılmasını istiyorum, bu yoldan yokuş zor çıkılıp geliniyor. Evimi de kuruş kuruş artırarak yeni yapmaya çalıştım. Kızımı hiç bakımevine vermedim. Bakımevinden kızımı istediler ama ben vermek istemedim"
Aile, komşular ve yerel topluluk tarafından takdir edilirken, Nazmiye Sözalan’ın bakıma dair kararlı tutumu ve kızıyla sürdürdüğü yaşam, bölgeden gelen duyarlılığı artırıyor.
ENGELLİ KIZINA OLAN MERHAMETİYLE TAKDİR TOPLAYAN ANNE, KIZINI BAKIMEVİNE VERMEK İSTEMEDİĞİNİ BELİRTEREK KIZI İÇİN YAŞAMAYA DEVAM ETTİĞİNİ SÖYLEDİ.
