Japon çocukları, dünyanın en itaatkar, iyi huylu, kibar ve düşünceli çocukları olarak bilinir. Kuralları öğrenir, onlara uyar ve davranışlarını kendilerinden beklendiği şekilde icra eder. Bu tür bir çocuk yetiştirme yöntemi gerçekten muazzamdır. Peki, Japon çocukları neden ebeveynlerine her zaman itaat eder? İşte detaylar…
JAPON ÇOCUKLARI NEDEN EBEVEYNLERİNE İTAAT EDER?
İşte japon çocuklarının ebeveynlerine karşı gösterdikleri o özellikler:
Japon Kültürü: Bağlılık, Empati ve Uyum
Japon kültürü, bağlılık, empati ve uyum gibi değerleri ön plana çıkarır. Japon aileleri, çocuklarıyla çok yakın bir ilişkiye sahiptir. Ebeveynler, çocuklarına bireysel olarak aşırı yakınlık göstererek, bağımlılığı teşvik eder ve güçlendirir.
Japonya’da adet olduğu üzere, ebeveynler çocukların giyim ve yemek ihtiyaçlarından sorumludur. Ayrıca, çocukları 6 yaşına gelene kadar birlikte uyumaya çalışırlar. Anne ve çocuk arasındaki ilişki samimidir. İki ayrı ve bağımsız insan olmak yerine pratikte bir birey olup, “akıllarını paylaşırlar”. Bir çocuğun hayatının ilk üç yılında, anneleri onları gittiği her yere götürür. Japonya’da anneler çocuklarına gerçekten kendilerini adarlar.
Japon bir çocuğun üç yaşından önce kreşe veya anaokuluna gitmesi olası değildir. Resmi okul eğitimi bu yaşta başlar.
Japon Eğitimi: Öneri, Utanç ve Örnek
Japon eğitimi, çocuklara kuralları öğretir ve onlara uymalarını sağlar. Ancak, bu eğitimde zorlama, ceza veya ödül gibi yöntemler kullanılmaz. Japon anneler, ikna, öneri ve bazen de utanç aracılığı ile disipline başvururlar. Çocuklara, doğru ve yanlış arasındaki farkı anlatmak yerine, ebeveynlerin, öğretmenlerin ve toplumun beklentilerini hatırlatırlar. Çocuklar, kendilerini başkalarının yerine koyarak, empati geliştirir ve uyum sağlar.
Ayrıca, çocuklar, ebeveynlerinin, öğretmenlerinin ve diğer yetişkinlerin davranışlarını gözlemleyerek, onlardan örnek alırlar. Japon eğitimi, çocuklara bireysel olarak değil, grup olarak davranmayı öğretir. Çocuklar, sınıf arkadaşlarıyla işbirliği yapar, sorumluluk alır ve yardımlaşır.
Japon Felsefesi: Konfüçyüsçülük, Budizm ve Şintoizm
Japon felsefesi, çocuk yetiştirmenin temelini oluşturur. Japon felsefesi, Konfüçyüsçülük, Budizm ve Şintoizm gibi farklı akımlardan etkilenmiştir. Konfüçyüsçülük, çocuklara iyilikle eğitme idealini savunur. Bu erdem, iç huzur ve sevinç üretir. Konfüçyüsçülük, aile, toplum ve devlet arasındaki hiyerarşik ilişkileri düzenler. Çocuklar, ebeveynlerine saygı ve itaat göstermeyi, ebeveynler de çocuklarına sevgi ve koruma sağlamayı öğrenir.
Budizm, çocuklara hayatın gerçeklerini ve acılarını anlatır. Çocuklar, hayatın geçici olduğunu, her şeyin değişebileceğini, acı çekmenin kaçınılmaz olduğunu, ancak acıyı azaltmanın yolları olduğunu öğrenir. Budizm, çocuklara merhamet, sabır, hoşgörü ve özdenetim gibi değerleri aşılar. Şintoizm, çocuklara doğa ve atalarla bağlılık duygusunu verir. Çocuklar, doğanın gücüne, güzelliğine ve kutsallığına inanır. Çocuklar, atalarının ruhlarına saygı gösterir ve onlardan ilham alır.
