Haaretz: İsrailli Asker İtirafları Gazze'de Sivil Katliamını Ortaya Koydu
Haaretz'in geniş kapsamlı haberi ve askerlerin ifadeleri
Haaretz gazetesine konuşan İsrailli askerlerin anlattıkları, Gazze Şeridi'nde sivillerin nasıl katledildiğini ve komutanların askerler üzerinde yarattığı baskıyı ortaya koyuyor. Gazetenin "Ahlaki yaralanma ve zihinsel zorlanma İsrail askerlerini yıkıyor" başlıklı haberinde, çok sayıda askerin ordudan ayrılmak istediği bildirildi.
Gazze'de 2 yıla yakın süredir devam eden operasyonlar nedeniyle birçok asker çatışma bölgelerinde uzun süre kaldığı için zihinsel tükenmişlik yaşadığını aktarıyor. Bazı askerler Gazze'deki keyfi öldürmelere artık dayanamadıklarını söylüyor; haberde, binlerce askerin Gazze'ye dönmemek için geri görevlere geçtiği ya da ordudan ayrıldığı belirtildi.
Haberde ayrıca Gazze'deki soykırıma katılan askerlerin Filistinli sivilleri, çocuklar da dâhil olmak üzere nasıl öldürdüklerine dair itiraflara yer veriliyor. Bu ifadeler, bölgedeki sivil kayıpların boyutunu ve askerlerin yaşadığı psikolojik tahribatı açığa çıkarıyor.
Yoni (Nahal Tugayı): Beyt Lahiya'da iki çocuğun öldürülmesi
Nahal Tugayı'nda görevli ve kimliğini gizlemek için "Yoni" takma adını kullanan asker, Gazze'nin kuzeyindeki Beyt Lahiya bölgesinde iki Filistinli çocuğun öldürüldüğünü itiraf ediyor. Filistinlilere ait yapıları yıkan iş makinelerini korumakla görevli olduğunu söyleyen Yoni, yıkım sırasında bir askerin "terörist var" diye bağırması üzerine etrafa ağır silahlarla rastgele ateş açıldığını anlatıyor.
Yoni'nin ifadesi şöyle: "Çılgına dönüşmüştük ve makineli tüfekle ateş etmeye başladım, yüzlerce mermi attım. İleri baktığımızda orada (terörist olmadığını) ve hata olduğunu anladık. Belki 8-10 yaşlarında 2 çocuğunun cesedini gördüm. Her yerde kan vardı, çok sayıda mermi izi. Her şeyin benim yüzümden olduğunu, bunu benim yaptığımı biliyordum. Kusmak istiyordum. Birkaç dakika sonra bölük komutanı geldi ve sanki insan değilmiş gibi soğuk bir şekilde, 'Bir imha bölgesine girdiler, bu onların suçu, savaş böyle bir şey' dedi."
Bu saldırıdan sonra Yoni, bir askeri psikologla görüştükten sonra muharebe görevinden geri destek veren bir birime geçmiş. Yoni, öldürülen iki çocuğun anısını unutamadığını belirterek, "O olaya dair anılarım canlanıyor. (Öldürdükleri 2 Filistinli çocuğun) Yüzleri gözümün önünde canlanıyor ve onları asla unutabileceğimi sanmıyorum." diyor.
Benny (Nahal Tugayı): Keskin nişancı olarak açlıkla mücadele eden sivillere ateş
Yine Nahal Tugayı'ndan "Benny" takma adlı bir keskin nişancı, kıtlıkla mücadele eden Filistinlileri yardım almaya çalışırken nasıl hedef aldıklarını anlatıyor. Gazze'nin kuzeyine gönderilen yardım tırlarını korumakla görevli olduğunu söyleyen Benny, askerlerin belirlediği çizgiyi geçenlerin vurulmasına izin verildiğini söylüyor.
Benny'nin aktardıkları: "(Yarım tırlarını bekleyen Filistinlilerin) Aştıkları takdirde onları vurma iznimin olduğu bir çizgi var. Kedi fare oyunu gibi. Her seferinde farklı bir yönden gelmeye çalışıyorlar ve ben keskin nişancı tüfeğiyle oradayım, komutanlar bana 'Onu vurun, onu vurun' diye bağırıyor. Her gün 50-60 mermi atıyorum, artık öldürdüklerimi saymıyorum. Kaç kişiyi öldürdüğümü bilmiyorum, çok sayıda. Çocuklar."
Çoğu kez ateş etmek istemediğini ancak komutanların baskısı altında kaldığını söyleyen Benny, komutanların çocukların ölmesini umursamadığını, kendisini sadece bir araç olarak gördüklerini ifade ediyor. Keskin nişancı olmanın travmasını detaylandırırken şöyle diyor: "Beni öldürüyor, hayatımı mahvediyor. Tüm bu ölüm düşünceleri aklımdan çıkmıyor. Kötü bir koku alıyorum ve zihnim bunu hemen ceset kokusu olarak yorumluyor. Üç kez dört yaşında bir çocuk gibi altıma işedim. Bir keresinde kendi ailemi öldürdüğümü bile rüyamda gördüm. Gecede beş altı kez uyanıyorum. Öldürdüğüm herkesi tekrar görüyorum. Anlamalısınız ki, bir keskin nişancı pilot gibi değildir; kurbanlarını dürbünle görür. Bu korkunç, açıklaması imkansız."
Benny, ordudan ayrılmak için girişimlere başladığını belirterek, "Orada bir dakika bile kalamam, bunu (Gazze'deki saldırılar) arkadaşlarımı ve ailemi koruduğumu düşündüğüm için yaptım ama bu bir hataydı. Subaylara inanmıyorum, hükümete inanmıyorum. Tek istediğim ordudan ayrılıp hayatıma başlamak." dedi.
Haaretz'in haberinde yer alan bu kişisel itiraflar, Gazze'de yaşananların askerler üzerinde bıraktığı derin psikolojik etkileri ve operasyonların sivil kayıpları üzerindeki etkisini gözler önüne seriyor.
